"De straat heeft geen kinderen,
het zijn ónze kinderen."
Eliakim en Denise Koté
"De straat heeft geen kinderen,
het zijn ónze kinderen."
Eliakim en Denise Koté

Onze kinderen

Eliakim en Denise zorgen op dit moment al voor meer dan 150 kinderen. De meesten zijn garibouts, maar ook wezen en tienermoeders kunnen bij hen terecht.

Joseph moet bedelen voor de koranleraar

Joseph is een garibout. Op zijn vijfde kwam een koranleraar naar zijn dorp. Met de belofte dat ze veel zegeningen zouden ontvangen, gaven zijn ouders hem mee. Voor Joseph was het verre van een zegening: zijn dag bestaat uit brandhout verzamelen, het land  bewerken en bedelen om de koranleraar te kunnen betalen.

Ook voor zijn eten moet hij zelf zorgen. Hij heeft een goede dag als hij wat kliekjes couscous bij elkaar bedelt. ’s Avonds en ’s morgens vroeg stampt hij koranverzen. Zijn koranleraar slaat hem en de andere garibouts met een metalen kabel. Elke minuut die hij even niets hoeft te doen, probeert hij te slapen. Zijn leven is één grote uitputtingsslag.

 

Khassoums ouders overleden toen hij vier was

Khassoum is wees. In Burkina Faso zijn je kansen op een normaal leven tot nul gereduceerd vanaf hebt moment dat je geen ouders meer hebt. De meeste wezen moeten zich zelf zien te redden op straat. Khassoum leeft al vanaf zijn vierde op straat. Sommige dagen weet hij wat restjes rijst te verzamelen, andere dagen heeft hij niets.

Burkina Faso kent wel weeshuizen, maar daar kan niet iedereen terecht. En ook daar worden je kansen op een toekomst niet veel groter. In onze westerse samenleving is adoptie volledig geaccepteerd. In Burkina Faso benadrukt een geadopteerd kind dat je zelf geen kinderen kunt krijgen, een schande in veel Afrikaanse culturen. Kinderen die toch geadopteerd zijn, worden niet gezien als volwaardig eigen kind en worden vaak dus ook als tweederangs behandeld.

 

Elisabeth werd verstoten toen ze zwanger raakte

Elisabeth is tienermoeder. Op haar veertiende ontmoette ze een man die haar overhaalde tot het hebben van seks. Negen maanden later werd ze moeder van een meisje. Vanaf dat zelfde moment had ze zelf geen ouders meer: als je buiten het huwelijk zwanger raakt ben je een schande voor de familie en word je verstoten.

Ook de school hield de deur vanaf dat moment voor haar dicht. De vader van haar kind weigerde zijn verantwoordelijkheid te nemen, zodat Elisabeth nog maar één optie had: leven op straat. Voor een kind zorgen als je zelf nog kind bent wordt dan extra moeilijk. Elisabeth houdt haarzelf en haar dochtertje ternauwernood in leven door te bedelen.

Blijf op de hoogte via e-mail

* = verplicht veld